Dag van het Personage

Op zondag 11 september is in Bibliotheek Zonnehof in Amersfoort de Dag van het Personage. Een dag over het kloppende hart van de literatuur: personages en hun geheimen en conflicten. Met interviews, workshops, voordrachten, een informatiemarkt, boekensalons en literair entertainment. Gasten zijn onder anderen Vonne van der Meer en Pieter Steinz. Hier kunt u kaarten bestellen. Als leeskring kunt u natuurlijk ook zelf een 'Avond van het personage' houden. Neem het boek mee met uw favoriete hoofdpersoon en vertel aan anderen wat deze zo bijzonder voor u maakt.

Bonita Avenue

Peter Buwalda was met Bonita Avenue genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en de Gouden Strop (prijs voor de beste misdaadroman), maar heeft geen van beide gewonnen. Verdient hij de Academica Literatuurprijs?
In eerste instantie zeg ik 'ja', zeker voor een debuut vind ik het een knappe roman vanwege taal en verhaal, voor mij veel leesplezier.
Nu ik bijna alle genomineerden voor deze prijs heb gelezen vind ik het echter onmogelijk om de titels te vergelijken. Buwalda spreekt me aan vanwege het verhaal, Vercauteren vanwege de sfeer, Hondius vanwege de typeringen van de personen en Lievers voor de humor. Levi Andreas van David Pefko vond ik iets te dik. Op 22 september is in Den Haag de uitreiking van de Debutantenprijs, ben benieuwd wie er als winnaar gekozen zal worden. Kaarten bestellen voor de uitreiking kan hier.

KPN en bibliotheek een gouden combinatie

Op 1 juni schreef ik over de mogelijkheid voor klanten om in de bibliotheek hun eigen boeken om te ruilen. Tijdens mijn wandelvakantie in Engeland zag ik dat het ook anders kan. Daar zijn de bekende rode telefooncellen overbodig geworden, maar ze blijven gewoon staan. In het plaatsje Corton (Wiltshire) hebben ze daar iets op gevonden. Dorpsbewoners zetten de boeken die ze uit hebben in de cel zodat anderen deze mee kunnen nemen en/of ruilen. Ex-collega Librarylingo signaleerde dit al in 2009 in Westbury-sur-Medip (Somerset). Ook andere wandelaars die het zagen vonden het een goed idee. Waar heeft KPN de telefooncellen gelaten? Na de opening van de stationsbibliotheek in Haarlem straks de eerste telefoonbibliotheek in Overijssel?

Het graf van de voddenraper

Voor de Academica Debutantenprijs las ik als derde boek Het graf van de voddenraper van Bart Vercauteren. Op de website van uitgeverij Houtekiet staat het volgende:
1988. René, de grafdelver van het kerkhof in Mortsel, wil alleen zijn om een graf te graven. Het is meer dan zijn zoveelste klus, het is zijn laatste graf, en hij wil nadenken. Ook Gert, de zoon van de voddenraper, heeft het kerkhof uitgekozen om te overdenken wat de voorbije dagen gebeurd is. Er volgt een ontmoeting tussen twee verwante zielen, tussen twee werelden en twee manieren om te rouwen. Tegen die achtergrond beleeft René zijn leven en het bombardement van 1943, dat voor hem en zijn familie zo bepalend is geweest, opnieuw. Rouw, de invloed van de oorlog op gewone mensenlevens: het zijn bekende thema's en zeker voor een debuut vond ik het met veel inlevingsvermogen en gevoel geschreven. Voddenraper en grafdelver zijn originele invalshoeken en het boek biedt zeker gespreksstof voor leeskringen. Opwekkend is het niet, dat vind ik voor gebruik in een leeskring een minpuntje omdat er al zoveel 'zware' boeken zijn. De relativerende humor zoals in de boeken van Dimitri Verhulst ontbreekt. Het is echter bondig geschreven, de auteur weet sfeer en emotie op te roepen, dus ik geef een positieve waardering en blijf deze auteur volgen.

De val van Hippocrates

Voor de Academica Debutantenprijs 2011 las ik als tweede boek De val van Hippocrates, geschreven door Menno Lievers. De auteur studeerde geneeskunde en filosofie, op Literatuurplein staat een uitgebreid interview met hem. Zijn medische achtergrond is goed te merken bij de beschrijving van ziektes, zieken en verpleegsters. Medisch Centrum West is er niks bij. De hoofdpersoon is vanwege een tekort aan opleidingsplaatsen gedoemd om te blijven werken als basisarts, het boek speelt eind jaren 80. Op de achtergrond speelt een gebeurtenis uit zijn jeugd: tijdens een bergwandeling is zijn broertje in een afgrond gevallen. Zelf vond ik deze verhaallijn vaag en ontging me het verband met de rest van het verhaal. Ik heb het boek met plezier gelezen omdat het met vaart en humor is geschreven. Aan het eind ging het snel, de auteur kon geen maat meer houden. De NRC noemt het een medisch griezelkabinet. Voor leeskringen, zeker met deelnemers die in een ziekenhuis werken, kan ik het aanbevelen. In recensies zoals hier en hier kwam ik de thema's schuld, hypocrisie en euthanasie tegen. Lievers zegt daarover in het blad Medisch Contact: de vraag die ik stel is deze: is iemand die goed doet, zoals een arts, ook vanzelf een goed mens? Ruim voldoende voor een geanimeerde leeskringbijeenkomst.

Hoe kies ik een boek voor onze leeskring?

Een poosje geleden werd ik gebeld door een deelnemer van een leeskring die het lastig vond om een keuze te maken uit onze Leeswijzer voor leeskringen. Wat was het probleem? Ze wilde geen boeken over oorlog,dood of met veel sex of problemen. Mijn reactie was: mevrouw, dit is het leven en dat zien we terug in de literatuur. Daar had ze begrip voor, maar ik kon haar niet echt overtuigen. Hoe kiezen leeskringen hun boeken? Sommige doen het bij toerbuurt, dus een leeskringdeelnemer neemt deze taak op zich voor één bijeenkomst of een heel seizoen. Het komt ook voor dat de leeskring een leidster heeft die de keuze maakt. Er zijn leeskringen die standaard elk seizoen een klassieker, Nobelprijswinnaar of een jeugdboek lezen. Achterin de Leeswijzer van de OBD staat een inhoudsopgave op onderwerp, bijvoorbeeld kinder- of mannenleven, rouwverwerking, relaties, eenzaamheid, Ierland etc. Heeft iemand nog een andere invalshoek voor de boekenkeuze? Ook tips voor de vragensteller uit het begin van mijn stukje zijn welkom.

Ik ontmoette een man

Onlangs vond ik op mijn bureau een doosje boeken met alle titels die genomineerd zijn voor de Academica Debutantenprijs 2011.
De organisatie verloot elk jaar 35 van deze pakketten. Ik ben er blij mee, want via de bibliotheek zijn debuten niet altijd gemakkelijk verkrijgbaar. Toch verdienen ook zij de aandacht, en dankzij deze gift kan ik ze dus allemaal lezen. Ik ben begonnen met Ik ontmoette een man, geschreven door Gerrie Hondius. Het zijn 120 korte verhalen over ontmoetingen met mannen. Er komen veel verschillende types voorbij, zoals de schrijfster zegt in een interview zijn het eigen ervaringen. Ik heb het met plezier gelezen omdat het vlot leesbaar en herkenbaar is.Knap hoe ze de mannen zo bondig en raak beschrijft. Het boek bevat geen diepe literaire laag die voor leeskringen interessant is om uit te pluizen. Het lijkt me echter wel geschikt om samen met een vriendinnenclub te bespreken en elkaar uit voor te lezen. Ook met mannen erbij? Ja zeker, dat kan een geanimeerd gesprek worden.